Perşembe, Ağustos 15, 2013

Eat & Drink & Be Mary


Kendimi bildim bileli hep çok iyi yemek yapmayı isteyen birisi oldum...
İlk deneyimim ekmek yaparak başladı, hüsranla sonuçlandı.. Annemin çalıştığı dönemde sanıyorum 7-8 yaşlarında falandım babannem bize bakarken sinsice mutfağa girip büyük boy siniye un, zeytinyağı ve su koyup karıştırarak hepsini ocağın üzerine oturttum.. Harlı ocağı açınca tepsi yandı karardı tabi ki bende kendimce yıkayıp mutfakta duran dolabın arkasına attım. O sini evde uzun bir süre arandı yıllar yıllaar sonra mutfak tadilata girince çıktı sini ortaya ve itirafımı yaptım:) (bkz. sini)





12 yaşımda makarna haşlayıp patates kızartarak yemek hayatıma kendimce profesyonel olarak giriş yaptım.. üzeri için yaktığım yağı süzgeçteyken değil de tenceredeyken koysaydım daha iyi olabilirdi tabii.. Neyse o ilk yaptığım makarnanın tadı hala damağımda :)
Daha sonra unlu mamullere geçerek değişik değişik kurabiyeler, poğaçalar, pastalar yaptım, 14 yaşımdayken pastane poğaçası yapabiliyordum...Lise dönemim boyunca yemekten çok tatlı tuzlu unlulara eğildim..
Yemek yapabiliyorum, sonuçta hepsinde mantık aynı en büyük sıkıntım soğanlar oldu, çünkü ben kuru ya da taze soğan yemiyorum... Ancak yemek içinde iyice pişerse yiyebiliyorum kuru soğanı...
Artık bu işi kendi mutfağımda büyük bi keyifle yapmak istiyorum...
Yani istiyorum ki elimin altında her şeyim hazır olsun, yeni bir tarif mi gördüm deneyeyim, güzel sofralar kurayım, misafirler ağırlayım...,Yemeklerim bayıla bayıla yensin, tarifleri istensin...
Reçeller yapıyım kavanoz kavanoz arkadaşlarıma dağıtayım..
Evim mis gibi kurabiye koksun...
Annem mesela desin ki mantıyı benden güzel açıyosun, sarmaların kalem gibi:)

Nereden mi geldi aklıma? Pinterest'in food & drink bölümünden tabiki:)
Aşağıda bir kaç görsel paylaşıyorum..
Umarım bakarken siz de benim kadar keyif alırsınız :)

















4 yorum:

  1. yemeklerde başarısız olup, unlu mamullerde daha 14 yaşında pastane poğaçası yapacak kadar iyi olman çok enteresan :))umarım dileklerin kabul olur, her kadının hayali tabi, pasta çörek falan işte :)) hiçbirimizin gözü yükseklerde değil ki :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annemin çabaları sonucunda sanıyorum:) o kadar çok gelenimiz gidenimiz vardı ki birisinin bunları yapmasında yardımcı olması gerekiyordu :)
      Fazla bişey istemiyoruz işte sadece yapabileceğimizin en iyisini istiyoruz :)

      Sil
  2. çaresizlik psikolojisi :)) mecbur kalanlardanım ben de :)) yemeklerde iyiyimdir pasta çörek kültürü biraz zayıf, en çok hamur işlerini severim,ee ilerde pasta mevzuatımı da biraz zenginleştiririm diye umuyorum :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karsilikli ogretelim birbirimize:) blogumu tatli borek corek islerine mi cevirsem diyorum:P

      Sil